Ceratophrys (Hoornkikker)

Herkomst: Noordelijke deel van Zuid-Amerika, zoals Argentinië, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Suriname, Guyana, Paraguay, Peru, Uruguay en Venezuela.
Lengte: 10 tot 20 cm (kop-romp)
Leeftijd: gemiddeld zo’n 7 tot 12 jaar oud.
De Hoornkikker, ook wel Pacman kikker, is een grote kikker die bekend staat om zijn eetlust en alles verslindende bek. In totaal zijn er 8 verschillende ondersoorten van deze kikker: de Braziliaanse, Colombiaanse, Surinaamse, Cranwell’s, Joazeiro, Argentijnse, Stolzmann’s en Ecuador soort.
Als huisdier zijn de Cranwell en de Argentijnse de meest voorkomende.
De kikkers komen in veel kleur variaties voor.

Verzorging
Ervaring: Voor dit dier heeft u wel ervaring nodig met het houden van reptielen of amfibieën aangezien het felle dieren zijn.
Voeren volwassen: 1 of 2 keer per week voedsel aanbieden. Dit kan zijn regenwormen, krekels, Dubias, volwassen muis, Hikari Pac Attack pellets of goud Elritsjes.

Voeren jong: elke dag eten aanbieden (kan zijn dat het dier niet iedere dag wil eten). Deze kun je bijna alles voeren wat je een volwassen dier geeft. Alleen in plaats van volwassen muizen geef je pinky’s en je kunt ze ook nog wasmotlarven voeren.
Voeren: Jongen om iedere dag, sub-adults 3 of 4 keer per week en volwassenen 1 of 2 keer per week.

Waterschaal: Ja.
Water verversen: Dagelijks 

Voeding: Let bij het voeren van uw kikker op de grootte van uw kikker en de grootte van het voedsel. Voor een jonge kikker knipt u bijvoorbeeld de regenworm in stukken en geeft u kleinere insecten.
Ook met krekels en Dubias moet u opletten, omdat het harde exoskelet voor verstoppingen kunnen zorgen bij uw kikker. Dit kan er toe lijden dat uw kikker overlijdt.
Het is ook belangrijk dat u het voer goed met vitamine en mineralen supplementen aanvult. Hiervoor zijn verschillende poeders te koop bij gespecialiseerde dierenzaken.
Voeren zelf kunt u het best met een voederpincet doen, maar sommige dieren zullen dit niet kennen en moeten dit nog leren.

Water: Hoornkikkers nemen water op door hun huid. Daarom kan een ondiepe waterbak niet ontbreken. Zorg dat deze waterbak stevig staat en niet om kan vallen. Daarnaast moet de bak iedere dag schoongemaakt worden en met vers water gevuld worden. Als dit niet gebeurt kan het water vies worden en als het dier dit water opneemt kan het dier ziek worden.
Als u in plaats van een waterbak een gedeelte in het terrarium maakt met water moet u zorgen dat hier rustplaatsen zoals drijfhout in liggen. Hier kan de kikker dan op steunen, terwijl het in het water ligt.

Schoonmaak: U hoeft het verblijf van uw kikker eigenlijk maar 1x per maand volledig schoon te maken. Als u om de paar dagen of 1x in de week de bodembedekking omwoelt en de ontlasting die u dan vindt schoonmaakt is dat genoeg. De waterschaal moet natuurlijk wel iedere dag verschoond worden. Controleer tijdens het schoonmaken of alle systemen en metertjes die bij het verblijf zitten nog goed werken, zodat het klimaat in het verblijf goed is.

Hanteren: Probeer het hanteren zoveel mogelijk te vermijden. Hoewel de dieren aardig te hanteren zijn, kunnen ze nog steeds hard bijten. Daarnaast kunnen de dieren ziek worden van stofjes en bacteriën die wij mensen op onze handen hebben.
Als u het dier echt op moet pakken is de beste optie om dit te doen met handschoenen en het dier te benaderen vanachter. Zo kan het dier uw handen niet aanzien voor een prooidier. Pak het dier vervolgens rond de buik vast en til het dier voorzichtig op. Als u het dier oppakt zonder handschoenen is het van belang dat u uw handen hebt gewassen voor de tijd met water. Geen zeep gebruiken.
Nadat u het dier hebt gehanteerd is het wel belangrijk om uw handen te wassen met zeep.
Mocht u gebeten worden door is het belangrijk dat u niet probeert om het dier af te schudden. Het dier zal alleen maar harder gaan bijten en mocht het dier plots wel loslaten kan u het dier ernstig verwonden. Hou het dier onder een lopende kraan met lauw of koud water. Uiteindelijk zal het dier verslappen en loslaten.

Huisvesting
Minimale grootte verblijf voor 1 kikker: 40 x 34 x 17 cm.
Dagtemperatuur: 24 – 30 graden.
Nachttemperatuur: 20 – 24 graden.
Uren licht: 12 uur licht. Een extra warmtelamp kan wel, maar kies dan voor een zachte lamp die niet te fel is. Anders bestaat de kans dat uw dier en de bodembedekking uitdroogt.
Vochtigheidsgraad: 80-90%
Bodembedekking: Vochthoudende bodembedekking. Als beste kunt u cocohusk/cocopeat gebruiken, maar gewone potgrond kan ook wel. Spagnum mos is af te raden, omdat de dieren dit in kunnen slikken en verstopt kunnen raken. Gewone mos kunt u wel weer gebruiken. Zorg dat de bodembedekking een beetje vochtig is, maar niet kletsnat. Als u een handvol bodembedekking pakt en u kunt er een paar druppels water uit knijpen is het prima.
Inrichting: Omdat de dieren vooral in gegraven zitten onder de grond hebben ze niet heel veel nodig. Maar het is wel belangrijk om ze een warmtemat te geven en een waterbad of een plek waar ze in het water kunnen liggen. Verder zullen ze een schuilplaats ook erg waarderen. Een lamp is dus ook mogelijk, maar let er op dat deze het verblijf niet te veel uitdroogt.

Gedrag
Levenswijze: Nachtactief.
Karakter: Hoornkikkers zijn felle kikkers. Ze proberen alles op te eten wat ze zien. Daarom is het verstandig om 1 dier per verblijf te houden. Hoornkikkers staan namelijk ook bekend voor het kannibalisme, dus als u meerdere dieren bij elkaar zet kan het zijn dat de grootste kikker de andere opeet.
Buiten het eetgedrag om zijn het best rustige beesten die niet veel zullen bewegen. Daarom hebben ze ook niet zo’n heel groot verblijf nodig.
Punten van aandacht: Veel hoornkikkers (en andere reptielen) in gevangenschap hebben last van metabole botziekte (ofwel MBD). Dit houdt in dat het dier te weinig calcium binnenkrijgt en de botten zacht worden. Bij de hoornkikker is dit snel te zien aan een hangende onderkaak, lusteloosheid, spier spasmen en misvormingen van de ruggenwervel en heupen. Als u dit ziet moet u zo snel mogelijk extra calcium gaan toedienen. Dit kan door het over het eten te strooien als poeder of door het als een papje met een spuit in de mond te geven. Als het dier misvormingen heeft ontwikkeld zullen deze niet meer weggaan.

Kosten en Aankoop
Wetgeving: Voor dit dier zijn geen extra certificaten of vergunningen nodig.
Eenmalige kosten: Bij de eenmalige kosten moet u denken aan de kosten voor het verblijf en alles voor de inrichting zoals de waterschaal, de warmtemat en schuilplekken. Dit kan snel in de honderden euro’s lopen, afhankelijk van de kwaliteit van uw spullen.
Vaste kosten: Bij vaste kosten hebben we het over de kosten voor het voer en de bodembedekking. Dit loopt vaak in de tientallen euro’s per jaar.
Onverwachte kosten: Ook onverwachte kosten kunnen nog verschijnen. Hierbij hebben we het over kosten wanneer uw dier ziek is en naar de dierenarts moet of als uw apparaten stuk gaan.